شکستگی مهره‌ها یکی از آسیب‌های جدی ستون فقرات است که معمولاً ناشی از تصادفات، سقوط از ارتفاع یا بیماری پوکی استخوان (استئوپروز) می‌باشد. این شکستگی‌ها می‌توانند باعث ناپایداری ستون فقرات، فشار بر نخاع و ریشه‌های عصبی، درد شدید و کاهش کیفیت زندگی بیمار شوند. در بیماران مسن‌تر، پوکی استخوان باعث افزایش خطر شکستگی‌های فشاری می‌شود که ممکن است بدون ضربه شدید نیز رخ دهند.

علائم و عوارض شکستگی و پوکی مهره‌ها

علائم معمول شامل درد شدید و ناگهانی در ناحیه آسیب‌دیده، محدودیت حرکت، ضعف عضلانی، بی‌حسی و در موارد شدید، مشکلات حرکتی و اختلال در عملکرد ادراری و روده‌ای است. درمان ناکافی یا تأخیر در مداخله می‌تواند به تغییر شکل ستون فقرات (کیفوز یا قوز) و عوارض ثانویه منجر شود.

روش‌های تشخیصی

تشخیص دقیق شکستگی و پوکی مهره‌ها با استفاده از تصویربرداری‌های تخصصی مانند رادیوگرافی ساده، سی‌تی اسکن و MRI انجام می‌شود. این بررسی‌ها میزان شکستگی، ناپایداری ستون فقرات و آسیب به ساختارهای عصبی را مشخص می‌کنند و به انتخاب بهترین روش درمان کمک می‌کنند.

درمان‌های غیرجراحی

در مواردی که شکستگی پایدار باشد و فشار عصبی وجود نداشته باشد، درمان غیرجراحی با هدف کنترل درد و حمایت از ستون فقرات انجام می‌شود. این شامل استفاده از بریس‌های تخصصی برای محدود کردن حرکت، دارودرمانی جهت کاهش التهاب و درد، و فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پشتیبانی‌کننده ستون فقرات است.

درمان‌های جراحی تخصصی

در موارد شکستگی‌های ناپایدار، فشار بر نخاع یا عدم پاسخ به درمان‌های غیرجراحی، روش‌های جراحی تخصصی به کار گرفته می‌شوند. دو روش رایج عبارت‌اند از:

ورتبروپلاستی: تزریق سیمان استخوانی ویژه به داخل مهره آسیب‌دیده جهت افزایش استحکام و کاهش درد

کیفوپلاستی: مشابه ورتبروپلاستی، با این تفاوت که پیش از تزریق سیمان، بالون کوچکی وارد مهره شده و باعث بازسازی شکل طبیعی مهره می‌شود

مزایای روش‌های ورتبروپلاستی و کیفوپلاستی

این روش‌ها به‌صورت کم‌تهاجمی انجام شده و موجب تسکین سریع درد، بازگرداندن پایداری ستون فقرات و بهبود توان حرکتی بیمار می‌شوند. همچنین باعث کاهش نیاز به بستری طولانی‌مدت و بهبود کیفیت زندگی بیماران مسن و مبتلا به پوکی استخوان می‌گردند.